Oleh : DATUK KHUSAIRI TALIB
DATUK Seri Panglima Lajim
Ukin, Janang Gayuh kaum Bisaya di Beaufort, Sabah dengan jelas telah
menunjukkan haluan politiknya menjelang Pilihanraya Umum Ke-13. Beliau tidak
lagi akan berada dalam kapal Barisan Nasional (BN), sebaliknya akan bersama
Pakatan Perubahan Sabah (PPS) yang ditubuhkannya.
Manakala seorang lagi Ahli
Parlimen yang meninggalkan BN, Datuk Wilfred Mojilip Bumburing turut menubuhkan
Angkatan Perubahan Sabah (APS) yang hampir pasti akan bersekongkol dengan
Pakatan Rakyat (PR) pimpinan Dato’ Seri Anwar Ibrahim.
Itulah politik Lajim
sebenarnya. Bermula daripada 1985 ketika memenangi kerusi DUN Klias, sehinggalah
semalam ketika Ahli Parlimen Beaufort itu mengumumkan perletakan jawatannya
daripada beberapa posisi penting BN dan UMNO, Lajim adalah tokoh politik Sabah
yang tidak punya rasa setia kepada parti politik yang dianggotainya.
Mengenali Lajim sejak 1986
dan pernah menghasilkan buku autobiografinya ketika saya di Sabah, beliau
dilihat seorang ahli politik opportunis yang sentiasa mengambil kesempatan yang
menguntungkan dirinya sendiri, tanpa menghiraukan kepentingan partinya.
Lajim bertanding atas tiket
PBS di DUN Klias pada 1985 setelah hasratnya untuk menjadi calon parti Berjaya
dipandang sepi oleh Datuk Harris Salleh yang menjadi Presiden parti dan Ketua
Menteri Sabah ketika itu. Beliau menang dan kemudiannya menjadi anak emas
kepada Presiden PBS, Datuk Joseph Pairin Kitingan (kini Tan Sri).
Pairin mengangkat Lajim ke
jawatan penting bermula daripada Pembantu Menteri hinggalah Menteri penuh dalam
Kerajaan PBS. Sepanjang di dalam
Kerajaan PBS, Lajim bercita-cita besar untuk menjadi Timbalan Ketua Menteri
yang mewakili kuota Bumiputera-Islam, tetapi hasrat beliau itu selalu dibayangi
oleh seorang lagi anak emas Pairin, iaitu Datuk Bahrom Abu Bakar Titingan,
pemimpin suku kaum Suluk dari Tawau. Kaum Suluk, yang hampir keseluruhannnya
beragama Islam adalah suku kaum Bumiputera-Islam yang terbesar di Sabah,
mengatasi kaum Bisaya.
Selepas Pilihanraya Negeri
1990, biarpun Bahrom tewas di Balung atas tiket PBS, tetapi Pairin masih
melantiknya ke jawatan ADUN dan mengekalkan jawatannya selaku Timbalan Ketua
Menteri mewakili Bumiputera-Islam yang menyebabkan Lajim mengamuk semasa
upacara angkat sumpah di Istana. Lajim ketika itu menang di Klias menewaskan
calon USNO, Azizah Mohd Dun dengan majioriti 791 undi.
Sepanjang penguasaan PBS di
Sabah, bukan rahsia lagi berlaku perebutan jawatan penting antara Lajim dan
Bahrom bagi kuota Bumiputera-Islam, samalah keadaannya di antara Datuk Yong
Teck Lee dan Datuk Chau Tet On bagi kuota kaum Cina. Dalam setiap kali
pertandingan, kemenangan berpihak kepada Bahrom. Teck Lee pula berjaya
menewaskan Tet On yang kemudiannya mengerakkan MCA di Sabah.
Lajim memendam rasa sejak
sekian lama di dalam PBS, walaupun beliau memegang jawatan Menteri dalam
kabinet Pairin. Sebaliknya Teck Lee bertindak menjelang Pilihanraya Negeri
Sabah pada 1994 dengan meninggalkan PBS dan menubuhkan Parti Maju Sabah (SAPP).
Tindakan Teck Lee itu agak
menghairankan kerana beliaulah antara individu yang kuat mempengaruhi Pairin
supaya membawa PBS keluar daripada BN menjelang Pilihanraya Umum 1990.
Lajim, walaupun menang
sekali lagi kerusi DUN Klias dalam Pilihanraya Negeri 1994, telah mula
menunjukkan reaksi untuk mengkhianati PBS dan Pairin. Bukan rahsia lagi ketika
ADUN-ADUN PBS berkampung di Sri Gaya, kediaman rasmi Ketua Menteri dalam peristiwa
di luar pintu pagar Istana sebaik selesai pilihanraya itu,
Lajim sudah menghantar mesej
mahu meninggalkan PBS dan melompat ke BN. Dalam pilihanraya tersebut, PBS
menang tipis dengan 25 kerusi, berbanding 23 dimenangi BN.
Ketika itu Pairin menunggu
dalam kereta di luar pintu pagar Istana selama 36 jam bersama
penyokong-penyokong PBS untuk masuk mengangkat sumpah Ketua Menteri di hadapan
Yang Di-Pertua Negeri Sabah ketika itu, Tun Haji Said Keruak.
Lajim yang berada di Sri
Gaya dalam keadaan ‘terkurung’ bersama Adun-Adun PBS yang lain berjaya
meloloskan mesej untuk mengkhianati partinya itu yang menjadi antara sebab
upacara angkat sumpah Ketua Menteri tertangguh.
Ketika itu, Lajim sudah
merasakan bahawa keinginannya untuk menjadi Timbalan Ketua Menteri bagi kuota
Bumiputera-Islam tidak akan kesampaian kerana anak Tun Mustapha, Datu Amirkahar
juga turut menang di DUN Banggi atas tiket PBS.
Jelas sekali, Pairin
melantik Amirkahar selaku Timbalan Ketua Menteri bagi kuota Bumiputera-Islam
yang meningkatkan api kemarahan Lajim terhadap Pairin dan PBS.
Biarpun Pairin berjaya
mengangkat sumpah sebagai Ketua Menteri, kekuasaannya tidaklah kekal lama
apabila Lajim bertindak melompat ke parti UMNO bersama dengan ADUN Kemabong,
Rubin Balang dan ADUN lantikan, Haji Zaini Md Isa.
Biarpun jasa Lajim dilihat
begitu besar hingga menyebabkan peralihan kuasa daripada PBS kepada BN di
Sabah, tetapi dia menyimpan cita-cita pula untuk menjadi pemimpin nombor satu
Sabah, iaitu sebagai Ketua Menteri dalam sistem penggiliran jawatan itu yang
diperkenalkan oleh Perdana Menteri ketika itu, Dato’ Seri Dr. Mahathir Mohamad.
Penggiliran pertama pastinya
bukan milik beliau kerana Tun Sakaran Dandai lebih senior dan mempunyai hairaki
kepimpinan yang lebih kanan dalam UMNO Sabah.
Selepas 11 bulan, atas faktor kesihatan, Tun Sakaran melepaskan jawatan
itu tetapi kuota UMNO itu tidak singgah kepada Lajim, sebaliknya Datuk Salleh
Tun Said Keruak dilantik.
Selepas Yong Teck Lee dan
Tan Sri Bernard Giluk Dompok mengambil giliran bagi kuota Cina dan Bumiputera
Bukan-Islam, jawatan itu tidak jatuh juga kepada Lajim, tetapi kepada Datuk Osu
Sukam.
Selepas digilirkan kepada
Dato’ Chong Kah Kiat, kemarahan Lajim semakin membuak-buak apabila jawatan
idamannya itu jatuh pula ke tangan Datuk Musa Aman yang menjadi Ketua Menteri
Sabah sejak Mac 2003 sehingga sekarang.
Ketika ini Lajim
mempersalahkan semua pihak. Baik Musa yang dilihat menjadi musuh ketatnya dalam
politik Sabah, mahupun Perdana Menteri Dato’ Seri Mohd Najib Tun Razak yang
diwar-warkan tidak akan mencalonkan lagi Lajim dalam Pilihanraya Umum akan
datang.
Lajim tidak boleh menerima
hakikat bahawa karier politiknya sudah sampai ke dinding. Sikapnya yang tidak istiqamah kepada
perjuangan parti sudah dapat dihidu sejak beberapa tahun lalu. Ugutan kepada
pucuk pimpinan parti bukanlah cara yang baik bagi kelangsungan politik
peribadi.
Lajim kini mahu mencari
landasan lain untuk meneruskan karier politiknya. Bagi Lajim, sejak sekian lama
hidup dan matinya adalah bergantung kepada politik. Selaku ahli politik
opportunis, beliau sentiasa merangka langkah politik yang boleh
menguntungkannya.
Perhitungan Lajim
meninggalkan Berjaya dan bertanding atas tiket PBS terbukti mengena pada
cita-cita politiknya apabila PBS menang dalam Pilihanraya Negeri 1985.
Tindakannya meninggalkan PBS dan melompat ke UMNO juga ternyata mengena
sehingga membolehkan BN mengambil alih pemerintahan Kerajaan Negeri Sabah dari
PBS pada 1994 dan seterusnya menyambung nasib politik beliau.
Entah apalah pula
perhitungan dan bacaan politik Lajim kali ini sehingga sanggup meninggalkan BN
dan mahu bersekongkol pula dengan PR. Tetapi Lajim perlu akui pepatah Melayu
akan tiba ke atas dirinya, "sepandai-pandai tupai melompat, akhirnya jatuh
ke tanah jua."
Hari ini Kabinet telah
membuat keputusan terhadap kedudukan Lajim, sebagaimana diumumkan iaitu
perlantikannya sebagai Timbalan Menteri dibatalkan. Setelah tokoh Bisaya itu
mengumumkan perletakan pelbagai jawatannya dalam UMNO dan BN, apalah gunanya
lagi beliau duduk di kerusi Timbalan Menteri Kerajaan Persekutuan. Apa gunanya
juga beliau kekal menjadi ahli UMNO?
Pecatlah sahaja Lajim,
kerana kaum Bisaya di Sabah selama ini menyokong Lajim bukan kerana dirinya,
tetapi kerana parti yang diwakilinya. Lajim akan menjadi seperti Yong Teck Lee,
yang suatu ketika dahulu dianggap sebagai 'Paramount Leader' (pemimpin agung)
kepada kaum Cina di Sabah, tetapi akhirnya tersungkur dalam Pilihanraya Kecil
Parlimen Batu Sapi, Sandakan yang majoriti pengundinya di kalangan kaum
tersebut. Ironinya, Teck Lee tewas di tangan seorang wanita yang tidak menonjol
dalam arena politik Sabah.
Pastinya akan muncul Janang
Gayuh yang baru bagi kaum Bisaya di Beaufort. Manakala Lajim pula akan menjadi
kenangan dalam lipatan sejarah politik Sabah selepas PRU-13 nanti!.
(NOTA : Khusairi Talib
merupakan Ahli Dewan Undangan Negeri Perak (Adun Slim), Setiausaha Badan
Perhubungan UMNO Negeri Perak, Ketua UMNO Bahagian Tanjong Malim, Pengerusi BN
Bahagian Tanjong Malim, UKM Bangi (1982-1986) - author, ex-journalist.)
lajim memang kemaruk dengan kerusi KM sabah...lama sudah dia idam-idamnkan kedudukan tersebut...jadi tidak hairanlah lajim lompat sana sini, untuk mencapai tujuan politik peribadi beliau..
ReplyDeleteThat means he has a dream like Jeff too?
Deletetapi kalau banding JK, JK lagi hebatlah kalau soal lompat melompat ni. 6 kali, siapa dapat tanding.
Deletejawatan KM sering jadi rebutan.
DeleteLajim gila kuasa, mau jadi KM..
Deletemungkin selepas ini lajim akan sedar bahawa beliau ditakdirkan untuk tidak menjadi KM sabah selamanya...
ReplyDeleteSo pathetic.
DeleteMemang kalau PR tidak menang keseluruhan PRU. kalau menang pun mungkin Anwar sudah berubah fikiran.
DeleteI'm not going to frown. He knows what the best for himself.
ReplyDeleteWish him luck in his journey.
ReplyDeleteWhat should I say?
ReplyDeleteGood luck and goodbye to Lajim.
DeleteLajim tahu apa yang dilakukannya, jadi apapun kesannya nanti saya yakin dia sudah bersedia menerimanya.
ReplyDeleteSoal dia tinggal kenangan tu, biarlah rakyat yang tentukan bila sampai waktunya nanti.
ReplyDeletetiada yang perlu dikenang2kan. jangan bagi Lajim simpati.
Deletebiarlah lajim dgn hala tujunya.. harap dia brjaya saja.
ReplyDeleteTapi kalau itu sudah pilihan beliau, harap cita-cita beliau berjaya lah.
ReplyDeleteLajim is a traitor!
ReplyDeleteMungkin lajim mau mengobati luka hati rakyat sabah masa dia lompat ke kolam BN dulu jadi skrg dia juga yg duluan lompat keluar dari kolam BN di sabah untuk meneruskan perjuangan .... entah ikhlas atau taktik BN untuk merosakkan undi pembangkang yg sekarang ini semakin kuat di Sabah....
ReplyDelete